Toch nog een keer naar Oekraïne,Rob Peters, Tonya en ik) afgelopen week toch nog een keer naar Rivne in Oekraïne gereden. Dit keer bestond de lading hulpgoederen onder andere uit:– Diverse gereedschappen (bedankt Lu, Nol en Herman)– ca 20 kleine generatoren ( Stichting Samen voor Oekraïne)– kleding en schoenen (bedankt Mitch)– Medicijnen– verbandtrommels– brancard– verbandmiddelen– Luiers en Maandverband– Dekens en slaapzakken– Speelgoed (want kinderen worden vaak vergeten in een oorlog)Nadat we maandag avond beide aanhangers en auto’s volgeladen hebben, zijn we dinsdag nacht rond half 4 vertrokken uit Zwolle en Beuningen, om na het verzamelen in Deventer door te rijden naar ons overnachtingshotel in de grensplaats Hrubieszów in Polen.Na een goede nachtrust zijn we donderdagochtend bij Zosin de Pools/Oekraïense grens overgestoken om via Lutsk door te rijden naar de Stad Rivne om hulpgoederen daar af te leveren bij de stichting Bilogirye (https://www.bilogirye.com.ua/en/).Na het uitladen, de vele bedankjes en het afscheid nemen zijn we vervolgens terug gereden naar ons hotel in Polen.Vrijdag hebben we op de terugweg in Warschau bij de Norwegian Refugee Counsil (NRC) vader Mykola (55), Moeder Svitolina (49) en hun zonen Sergehii (19) en Mykailov (15) en Natalia (48) opgehaald om hen mee terug te nemen naar Nederland.Na een overnachting in een hotel in de buurt van Berlijn hebben we hen vervolgens zaterdag aan het einde van de middag overgedragen aan de Oekraïense opvang in Rotterdam.Moe maar voldaan konden we vervolgens aan de terugreis naar Zwolle en Beuningen beginnen en arriveerden we zaterdagavond rond 21.00 uur weer thuis bij onze gezinnen.
Ondanks dat we na onze reis van midden november hadden besloten dat, dat ons laatste hulptransport van 2022 was geweest, zijn we (